каш — I [کش] 1. асоси замони ҳозира ва сиғаи амр аз кашидан 2. ҷузъи пасини бархе аз калимаҳои мураккаб ба маъноҳои баранда, ҳамлкунанда: аробакаш, боркаш, донакаш…, кашанда, таҳаммулкунанда: балокаш, заҳматкаш, меҳнаткаш, дудкунанда, кашанда: сигоркаш … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷозиба — [جاذبه] а 1. муаннаси ҷозиб 2. ба худ кашанда, ба худ ҷалбкунанда 3. кашиш, қувваи кашанда, ҷазбкунандагӣ; қувваи ҷозибаи Замин қувваи кашиши Замин … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
баркашанда — [برکشنده] болобаранда, кашанда; маҷ. тараққидиҳанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гардкашак — [گردکشک] тех. асбоби гарду чангро ба худ кашанда, ки барои тоза кардани ҳавои хона истифода бурда мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ёз — I [ياز] 1. асоси замони ҳозира аз ёзидан 2. ҷузъи пасини баъзе аз калимаҳои мураккаб ба маъноҳои дарозкунанда (дастёз) ва «кашанда» (дерёз) II [ياز] кҳн. воҳиди ченаки дарозӣ (аз сарангушти даст то оринҷ) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қувват — I [قوه // قوت] а 1. зӯр, қудрат, нерӯ: қувваи ҷисмонӣ, қувваи бозу, қувваи даст, қувваи худро нишон додан, ба коре қувват расидан 2. тоб, тавон, тоқат, мадор, маҷол; қувваи коре надоштан маҷол надоштан барои иҷрои коре 3. маншаи моддии воқеъ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муҷаззиб — [مجذّب] а. кит. ҷазбкунанда, ба худ кашанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
назаргир — [نظرگير] маҷ. назаррабо, диққатҷалбкунанда, эътиборро ба худ кашанда; муқоб. назарногир … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
назарписанд — [نظرپسند] диққатҷалбкунанда, эътиборро ба худ кашанда, назаррабо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ношиф — [ناشف] а. кит. ба худ кашанда (мас., обро), ҷаббанда, нашфкунанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ